Weerbaarheid

Onzekere kinderen vinden het vaak moeilijk om grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen. Hoe helpt je je kind om meer weerbaar te worden?

Wat is weerbaarheid?

Weerbare kinderen weten wat ze wel en niet willen en zorgen ervoor dat er geen dingen gebeuren die ze niet willen. Een weerbaar kind kan aangeven waar zijn of haar grenzen liggen, kan achter de eigen mening staan en hulp zoeken wanneer het nodig is. Om weerbaar te zijn, heeft een kind zelfvertrouwen nodig. Dat helpt bij initiatieven nemen, vrienden maken, ruziemaken en ruzie goedmaken.

Hoe help je je puber meer weerbaar te worden?

Je kunt kinderen helpen hun weerbaarheid te vergroten door:

• hen te leren hun gevoelens te uiten;
• hun gevoelens en grenzen te respecteren;
• hen te leren de gevoelens en grenzen van anderen te respecteren;
• hen aan te moedigen oplossingen voor problemen te bedenken.

Hoe kun je je kind helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en weerbaarder te worden? Fiona geeft tips in dit filmpje:

Weerbaarheid en pesten

Kinderen die minder weerbaar zijn lopen ook meer risico om gepest te worden. Dit heeft te maken met het zelfvertrouwen en het zelfbeeld van je kind. Hoe kun je je kind helpen? Allereerst is het natuurlijk goed om de hulp in te schakelen van school. Pesten mag niet gebeuren en de leraar of de vertrouwenspersoon kan hier iets tegen doen. Daarnaast kun je je kind helpen zich bewust te worden van het eigen gedrag. Vraag bijvoorbeeld hoe je kind meestal reageert op een pester. Vraag dan hoe je kind dat anders zou kunnen doen. Bijvoorbeeld er wél iets van zeggen of juist niet reageren? Je kunt ook samen oefenen hoe je kind het anders wil doen. Zo leert je kind dat hij zelf ook iets kan doen aan het pesten.

Weerbaarheidstraining

Je kunt je kind ook laten meedoen aan een weerbaarheidstraining. Daar leren ze om met woorden en via lichaamstaal (houding, stemgebruik en oogcontact) te reageren op vervelend gedrag. Ook een cursus zelfverdediging is een mogelijkheid. Vraag hiernaar bij de Jeugdgezondheidszorg of je huisarts.